زادروز هشتادسالگي منتقد پركار گفت‌وگو با عبدالعلي دست غيب درباره‌ سير كارش
ایسنا: دیروز (شانزدهم آبان‌ماه) زادروز هشتادسالگي عبدالعلي دست غيب، نويسنده، منتقد و مترجم، بود.
دست  غيب به اين مناسبت عنوان كرد: پدر من فرهنگي بود و در اداره‌ي آموزش و پرورش فيروز‌آباد مسؤول بود؛ در نتيجه در خانه‌ي ما كتاب و روزنامه مي‌آمد. آن روزها كه مطبوعات معمولي نبود و عده‌ي اندكي روزنامه مي‌خواندند‌، من اين امكان را داشتم كه مطالعه كنم.
او افزود: من از زماني كه به كلاس اول ابتدايي رفتم، روزنامه‌ها و كتاب‌ها را مي‌خواندم. كم‌كم بيش‌تر به كتاب و همچنين نوشتن علاقه‌مند شدم و با بزرگ شدنم، كتاب‌هاي جدي‌تر را خواندم. در قديم چون تلويزيون و راديو نبود، خانواده‌هايي كه باسواد بودند، شب‌ها
ديوان پروين، بينوايان، ديوان حافظ و امير ارسلان مي‌خواندند. يكي مي‌خواند و بقيه گوش مي‌دادند. مشاعره هم مي‌كردند.
اين نويسنده و منتقد پيشكسوت درباره‌ي علاقه‌مندي بيش‌تر خود به ادبيات، گفت: بعد از شهريور 1320 كه مطبوعات بيشتر شد، من هم براي مجله‌هايي كه در تهران و شيراز بودند، مطالبي مي‌نوشتم و مي‌فرستادم و آن‌ها هم بدون اين‌كه سن و سال مرا بدانند،‌ مطالبم را چاپ مي‌كردند؛ مجله‌هايي چون صبا، خواندني‌، تهران مصور‌، ترقي‌ و آشفته.
دست غيب با اشاره به كتاب‌هايي كه در روند نويسنده شدنش مؤثر بوده است، گفت: كتابي كه مرا خيلي تحت تأثير قرار داد، يكي ديوان پروين اعتصامي بود كه شعرهايش درباره‌ي مسائل روزانه است و ديگر نوشته‌هاي
محمدعلي جمالزاده.
او در ادامه تأكيد كرد: من وارد دانشسراي عالي كه شدم، آثاري را از گي‌ دو موپاسان و شكسپير خواندم و به فلسفه و نقد ادبي علاقه‌مند شدم. بعد مجله‌هاي ديگري چون فردوسي‌ و نگين منتشر شد و من كه به تهران آمدم، با اين مجله‌ها همكاري كردم. در اطلاعات و كيهان هم مي‌نوشتم. اين‌ها وسيله‌اي شد كه من كتاب‌هاي بيشتري بخوانم.
اين پژوهشگر پيشكسوت عنوان كرد: در اين زمان، كتاب‌هايي چون «بابا گوريو» بالزاك هم بر من اثر گذاشت و ديدم را به زندگي عوض كرد.
دست  غيب اولين كتاب خود را «آيين نگارش» معرفي كرد و گفت: اين كتاب طرز نگارش و انشا‌نويسي را به دانش‌آموزان دبيرستان‌ها آموزش مي‌داد و با كتاب‌هاي كمك‌آموزشي كه آن زمان منتشر مي‌شد، متفاوت بود. اين كتاب در سال 1345 در انتشارات سپهر منتشر شد.
او ادامه داد: من آثاري را از ديكنز‌، آندره ژيد‌، تولستوي و داستايوفسكي مي‌خواندم. در تهران با مترجمان و نويسندگان آشنا شدم و مي‌رفتم آن‌ها را ببينم. اگر استاداني چون سعيد نفيسي يا استاد يارشاطر‌ سخنراني داشتند، مي‌رفتم كه گوش بدهم. در مجله‌ي راهنماي كتاب هم كه يارشاطر مسؤول آن بود، جلسه‌ي هفتگي برگزار مي‌شد و كساني چون دانش‌پژوه‌ و باستاني پاريزي به آن‌جا مي‌آمدند و من مي‌رفتم و شاگردي مي‌كردم.
عبدالعلي دست غيب درباره‌ي آثار خود گفت: من تعدادي ترجمه دارم كه بيش‌تر شامل آثار فلسفي از نويسندگاني چون هگل‌، نيچه و كانت مي‌شود. همچنين 12 جلد نقد ادبي دارم كه درباره‌ي نويسندگان معروف ايران چون جمالزاده‌، چوبك‌، ساعدي‌، احمد محمود‌، شاملو و ديگران است. درباره‌ي حافظ هم سه كتاب نوشته‌ام. مقالاتي را هم درباره‌ي فردوسي، سعدي و مولانا نوشته‌ام.
او در ادامه يادآور شد: پنج جلد كتاب هم در دست چاپ دارم با عنوان «از دريچه‌ نقد» كه نقد آثار جلال آل احمد است و قرار است خانه‌ي كتاب آن را منتشر ‌كند.
دست غيب سپس درباره‌ي بهترين آثارش گفت: كتاب‌هايي كه اوايل چاپ كردم، نقايص زياد دارد‌، كه برخي را اصلاح و دوباره چاپ كردم. اما كتابي دارم با عنوان «هجوم مغول به ايران» كه درامي تاريخي درباره‌ي حمله‌ي چنگيزخان به ايران است و در 500 صفحه نوشته شده است؛ اين كتاب را دوست دارم. در بين نقدهايم نيز نقدي دارم كه درباره‌ي آثار بزرگ علوي است و آن را از ساير نقدهايم بيشتر دوست دارم.
عبدالعلي دست غيب زاده‌ي 16 آبان‌ماه سال 1310 در فيروزآباد فارس است و به قلم او
تاكنون بيش از 50 عنوان كتاب ترجمه يا تأليف شده است. او از سوي وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامي به عنوان منتقد نمونه برگزيده شده و لوح سپاس خدمات فرهنگي دريافت کرده است. همچنين به عنوان چهره‌ي ماندگار در رشته‌ي نقد ادبي معرفي شده است.